Filmy telewizja, satyra

Nagrodzony statuetką Emmy serial Czarne Lustro jest oparty na scenariuszu Charliego Brookera. W kolejnej odsłonie serii zobaczymy trzy filmowe historie. Wszystkie z nich są okraszone satyrycznymi obserwacjami i czarnym humorem, a trzymające w napięciu wątki opisują skomplikowaną współczesną rzeczywistość.

Przeróbka dickensowskiej "Opowieści wigilijnej", w której wyrachowany telewizyjny producent Frank Cross na własnej skórze doświadcza cudownej magii wigilijnego wieczoru. Cross swą wielką karierę rozpoczął jako goniec, by po latach, dzięki bezwzględności, dojść na sam szczyt i zostać pozbawionym uczuć szefem telewizyjnej stacji. Jest typowym przykładem podłego, złośliwego, nieczułego, pamiętliwego typa o sadystycznym poczuciu humoru - idealne uosobienie współczesnego pana Scrooge'a. Zanim jednak skończy się noc, Cross dostanie od losu ostatnią szansę - wizytę złożą mu dziwni goście: maniakalny nowojorski taksówkarz z przeszłości, współczesna gadatliwa wróżka oraz makabryczny, bezgłowy olbrzym jako posłaniec z przyszłości.

Po dziewięciu latach Ramon Yarritu wychodzi z więzienia. Kilka dni później wraz ze swoimi ludźmi porywa Patricię Orujo, córkę szefa jednej z najpotężniejszych korporacji. Nie chcąc dzielić się okupem Ramon kolejno wykańcza swoich zdeformowanych podopiecznych, jednak w trakcie walki z Alenem, dochodzi do awarii statku i przymusowego lądowania na planecie, gdzie nie ma kobiet.

Ucho Prezesa to miniserial polityczny, stworzony przez Roberta Górskiego, lidera Kabaretu Moralnego Niepokoju. Sam Robert wciela się w nim w TEGO Prezesa, w TYM gabinecie, na TEJ ulicy. Jest tytułowym uchem, do którego każdy chce dotrzeć.

Sitcom opowiada o przeciętnej amerykańskiej rodzinie Bundych, której dochód schodzi jednak często poniżej przeciętnej. Często mają różne problemy związane z brakiem pieniędzy, które obfitują w wiele dowcipnych sytuacji. Pomimo wzajemnej niechęci, zawsze trzymają się razem. Głowa rodziny to sprzedawca butów - Al, nad którym skupiają się różne nieszczęścia. Wie, że jest przegrany: nic już w swoim szarym życiu nie zmieni, nie uda mu się odzyskać już niczego z lat swojej świetności, kiedy to był młodym sportowcem. Mimo to nadal brnie do przodu i spokojnie przyjmuje każdy kolejny policzek od losu. Peggy to atrakcyjna i wyjątkowo leniwa żona Ala, większość dnia spędza przed telewizorem. Ich dzieci, Bud i Kelly, rozwijają się w trakcie kolejnych serii. Bud ma obsesje na punkcie kobiet i seksu, a Kelly to piękna, stereotypowa blondynka. Towarzyszem Bundych jest ich pies Buck, a potem Lucky. Dużą rolę w serialu spełniają także sąsiedzi Bundych: Marcy z mężem Steve'em, a później z kolejnym - Jeffersonem. Mottem rodziny wydają się być słowa Ala: "Bundy zawsze przegrywają, ale nigdy się nie poddają" (odc. 708).

Poddani hibernacji Maks i Albert budzą się po pięćdziesięciu latach – po kataklizmie wojny nuklearnej – w podziemnej stechnicyzowanej społeczności, złożonej z samych kobiet. Nasi bohaterowie są obiektami archeologicznymi, ale stanowią zagrożenie erotyczne w świecie, gdzie dzięki dzieworództwu mężczyźni stali się niepotrzebni. Mając do wyboru zmienić płeć lub zginąć, Albert i Maks postanawiają uciekać.

Steven Kovacs, młody architekt, przeprowadza się do nowego mieszkania. By zabić nudę, postanawia zainstalować sobie telewizję kablową. Wkrótce w mieszkaniu Stevena pojawia się instalator kablówki, ekscentryczny Chip Douglas, który uznaje Stevena za idealnego kandydata na przyjaciela.